De kracht van bemiddeling



“Hier klopt iets niet”, dat was het gevoel dat ik gisteren had toen ze binnenkwamen. 

Het voelde anders, maar wat of hoe kon ik niet benoemen. Ik kon door hun verdriet heen en door hun verslagenheid achterliggend hun intense liefde voor elkaar nog voelen. Het zat er heel stevig maar voor hen ver verborgen achter emoties en angsten, achter “ik weet niet hoe en wat”. Zonder nadenken
begon ik vragen te stellen aan hen, recht vanuit mijn hart. 

Dan volgde een bemiddeling pur sang. Het verplichte nummer van de introductie, de voorstelling en het uitleggen van wat bemiddeling is en hoe het werkt zou ik later wel doen had ik me voorgenomen.

Een heel emotionele man, onder de indruk van het gebeuren, geen blijf wetend met zijn emoties. Hij had ‘gevoelens voor een andere vrouw’, enkel maar gevoelens, niets meer, niets minder. Hij wilde dit eigenlijk niet, maar vond het oneerlijk ten opzichte van zijn vrouw om op deze manier verder te gaan. 

Hij heeft enorm veel respect voor zijn vrouw, de moeder van zijn kinderen. Verdriet, intens verdriet als gevolg. Nee niet enkel van zijn vrouw, vooral van hemzelf.

Door zijn eerlijke en open houding, het op tafel leggen thuis van wat hij voor die andere vrouw voelde was er toch nog hoop. Ze probeerden, deden hun best, maar uiteindelijk zagen ze geen uitweg meer, bedolven onder de twijfels. Dan maar uit elkaar? Maar wat nu? Hoe moet het allemaal praktisch? Met die vraag kwamen ze naar mij. 

Noch ik noch zij hadden dit verwacht, ik heb nooit de uitleg over de scheidingsbemiddeling aan hen gegeven.

Mooie mensen, allebei. Ik wens hen het allerbeste toe, want ook nu zal het niet gemakkelijk zijn. Vertrouwen dient terug te kunnen groeien, maar hun intense liefde en wederzijds respect kan dit zeker dragen.


Soms gaat het leven net iets anders dan verwacht …