De meeste gehuwden zijn getrouwd onder het wettelijk
stelsel wat inhoudt dat de gezinswoning meestal eigendom is van hen beiden. Zelfs in het kader van een huwelijkscontract met
scheiding van goederen is in de meeste gevallen de gezinswoning door beide
partners samen aangekocht en bevindt de woning zich in onverdeelde
mede-eigendom, dit wil zeggen dat ze eigendom is van beide partners.
Om een aantal juridische (en bancaire redenen) kan de gezinswoning
maar overgenomen worden (in juridische taal spreekt men van toebedeling van een
gezinswoning) nadat de echtscheiding definitief is geworden.
In het kader van een echtscheiding met onderlinge toestemming is dit 1 maand na het echtscheidingsvonnis. In het kader van de echtscheiding op grond van
onherstelbare ontwrichting 1 maand na de betekening door een
Gerechtsdeurwaarder van het echtscheidingsvonnis.
Dit heeft zijn gevolgen:
In de bemiddelde echtscheiding met onderlinge toestemming
wordt er in de echtscheidings-overeenkomst dikwijls overeengekomen dat het pand
na de echtscheiding (in de akte wordt gesproken over: “onder opschortende
voorwaarde van echtscheiding”) in volle eigendom wordt toebedeeld aan één der
echtgenoten.
Dit brengt met zich mee dat wanneer de echtscheiding
definitief is geworden (in dit geval 1 maand na het echtscheidingsvonnis) dat
dan het pand eigendom is van de partner die heeft overgenomen en dat vanaf dat
moment ook de financiering kan gebeuren en bancair de zaak in orde gebracht kan
worden.
Wanneer men in een bemiddelde overeenkomst weet dat één
van de twee partners het onroerend goed zal overnemen, dan zal er contact
opgenomen worden vooraleer de overeenkomst wordt opgesteld en ondertekend door
de partijen en/of de bemiddelaar met de bank om te zien of er een lening kan
bekomen worden en onder welke voorwaarden en te gepasten tijde zal dan de
echtscheidingsovereenkomst al aan de bank worden meegedeeld samen met de nodige
uitleg over de procedure, zodat de bank een principieel akkoord kan geven en
voorbereid is om direct in actie te treden op het ogenblik dat de echtscheiding
definitief is geworden.
Bij een vechtscheiding (de echtscheiding op grond van
onherstelbare ontwrichting) wordt er in het echtscheidingsvonnis een Notaris
aangesteld om de huwgemeenschap te vereffenen en te verdelen en deze Notaris
kan slechts in werking gesteld worden wanneer het echtscheidingsvonnis
definitief is, in dit geval 1 maand na betekening van het echtscheidingsvonnis
door de Gerechtsdeurwaarder.
Slechts dan kan een eerste bespreking bij de Notaris
gepland worden, dient de prijs nog bepaald te worden, zo nodig een schatter
aangesteld te worden, en dienen de partijen verder te trachten af te spreken
hoe dit zal gebeuren.
Eens hierover een principieel akkoord bereikt dient dan
nog de financiering geregeld en kan slechts daarna de overname doorgaan.
Dit brengt met zich mee dat dit alles, zelfs in de
vlotste gevallen, gemakkelijk een half jaar of langer in beslag kan nemen.
Dit legt ook het verschil - eens te meer - bloot tussen de bemiddelde echtscheiding met
onderlinge toestemming en de scheiding op grond van onherstelbare ontwrichting.
In de echtscheiding met onderlinge toestemming weet men
voorafgaandelijk al wat er met het huis gaat gebeuren en kan men de nodige
stappen zetten om hierop te anticiperen.
Bij een vechtscheiding dient men het definitief geworden
echtscheidingsvonnis af te wachten en kan men dan pas beginnen aan de verdeling
van alle goederen en ook van de gezinswoning.
Dat dit maanden, soms zelfs jaren lang kan duren dan in
een echtscheiding met onderlinge toestemming hoeft niet uitgelegd te worden,
dit spreekt vanzelf.
Ook dit is nogmaals een argument om te streven naar
bemiddeling en naar overeenkomst tussen de bijna ex-partners.
Familiale bemiddeling door een erkend familiaal
bemiddelaar biedt zoveel voordelen dat het verwonderlijk is dat er nog steeds
zoveel echtscheidingen op grond van een onherstelbare ontwrichting worden
ingeleid.
Is dit te wijten aan verkeerd begrepen vechtlust,
onbestemde en niet-gekanaliseerde wraakgevoelens of is het onwetendheid ?
Blijkbaar denken nog steeds veel te veel mensen bij een
scheiding aan een procedure en niet aan een bemiddeling.
Dit alles vereist op langere termijn een cultuur omslag,
een andere manier van denken, waaraan wij als erkende familiale bemiddelaars
graag aan meewerken.
Daarom dat wij ook met onze website ten voordele van
familiale bemiddeling in het zonnetje willen zetten en deze kenbaar willen
maken aan een breed publiek.
Antwerpen 3 februari 2017
Jan Peeraer